Willy

Gisteren bereikte ons het verdrietige bericht dat een van onze goede vrienden in Coffee Bay is gestorven... aan AIDS. We zullen Willy vreselijk missen. Hij was een voorbeeld voor de jongens in Coffee Bay, rustig, beheerst, altijd vriendelijk, altijd behulpzaam en altijd geinteresseerd in een ander, betrokken en nieuwsgierig. Hij was de beroemdste drummer en drummaker van het dorp, had zijn eigen zaakje opgezet en werkte hard. Willy, wij zullen je missen, Coffee Bay is niet meer hetzelfde zonder jou. Tjakka tjakka boem boem. tjakka tjakka BOEM!

10 november 2012

Wanneer we dit jaar Coffee Bay binnenrijden klinken de trommels, alleen Willy is er niet meer en dat is heel raar. Er wordt nog veel over Willy gesproken in het dorp, maar over zijn echte doodsoorzaak wordt angstvallig gezwegen. HIV en AIDS zijn nog steeds een groot taboe, een straf van de voorouders met alle gevolgen van dien... Net zoals Willy bezoeken mensen de sangoma, de traditioneel genezer om de boze geesten uit te laten drijven in plaats van naar de dokter te gaan en HIV-remmers te gaan slikken. Pijnlijk en ingewikkeld. Maar gelukkig krijgt dokter Eybe steeds meer mensen die ARV's gaan slikken voor ze echt heel ziek zijn. Er gloort hoop aan de horizon!

Op 22 november bezoeken we samen met Pumlani, een neef van Willy en de headman van Mawotseni zijn graf in Mawotseni. Willy is begraven bij zijn hut, naast zijn ouders die al lang gelden zijn overleden. Hij is weer thuis....